İnsan yola çıkmaya karar verir bazen. Hani yolun sonu yalnızlık hani yolun sonu adımla birleşen ufuk olan. Bir çanta hazırlar yola çıkmadan. Bir de plan yapar hangi hududun gölgesinde konaklayacaksa. Bazen edebinden ötürü ‘’asla  gitmeyeceğim’’ dediği yerlere uğrar  bazen de göz göze gelir en hakiki kervanlarla. İşte böyle başlar belirginleşen Aşk Yolculuğu.

Derken bir gemiye binmek ister o insan. Dünü hatırlatır dalgaların her bir kırbacı. Kaçmak istediği her acı aslında hazine sandığında yolunu gözler, açılmayı bekler. Hangi yıldızdan kaçabilir ki o gemiye binen.

Limanların sürgün olmuş iskelesine demir atar o insan. Yıldızları izlediği her gecenin ardına bir de zamanın geçmesi lazımdır. Kumunu ayrı sever, doğasını ayrı sever. Kar başka yağar yağmur ilaç gibi gelir. En güzel bahçeleri mevsiminde çabalar mevsiminde sular.

Gülüşün mevsimi de kısa sürer. En nihayetinde yolculuktur bu. Adı üstünde yolculuk… Bir konak bulur. Uluğ, heybetli; taşı hakiki teni çağ öncesi. İçine giriverir hemen. Hatırlarda kaybolur. Hüzün içinde kaybolur.  Hasretini, özlemini, kinini, korkularını tazeler. Hesabın adı bir kuru ve dar kapıdan çıkıştır.

Birden fark eder dışardaki yaşamın, yoldan geçenlerin… İçinde kuruttuğu gülün haykırışını duyar. Kalp atışlarını güneşe bağlar. Bir de anahtarla kilitler. Gözlerinin uzaklığı yazılan ilahi hükümlerdir. Her saniye ismini dua ile şereflendirir.

Sonra yolculuk biter.

Aslında biten; kolay kolay bırakılmayan hüzünler, alışkanlıklardır.  Aslında biten nefs ve nefretin  huzursuzluk şölenidir. Aslında biten korku yolunda yalnızlık için çabalayan ihanetler ve gıybetlerdir. Aslında biten zihnin varoş ve sarhoş halidir.

Kendini toparlamak istiyorsan; Kendini bul. Dünyanın  en huzurlu insanları şükredenlerdir. Dünyanın en mutlu insanları kıblesi insan olan iyi niyetlilerdir. Dünyanın neresine yolculuk edersen et, hükümlerini Yaradanım koyduğu insanoğlunun ise itinayla berbat ettiği güzelliklerle karşılaşacaksın. Bir gün elin mürekkep tutarsa ya da dilin tozlu kitaplarla çoşacaksa o kitabın adı belli. Bir gün bedenin har olup geleceğe iz bırakacaksa o yol belli. Bir gün değecek bir hayat yaşayıp şerefinle  uyuyacaksan kalbinde konaklayacaklar belli.

İyi yolculuklar.   MUSTAFA KEMAL EVREN ÇİĞİL