Günüm yine aydın. Güneş tepeme doğru yol alıyor. Evimin manzarası şahane. Karşımda ibadet evim. Sağımda ibadet evim. Solumda ibadet evim. Rabbime binlerce şükür her yanım evim her yanım benim. Fecr vakti duyuyorum ezanımın sesini. Sonra bir vefat vakti yine duyuyorum minaresi heybetli ibadet evimden sesi. İnsanlarım güzelce gidiyor dua etmeye. İnsanlarım göğe elini rahatça yükseltiyor.
Kıbrıs aklıma geliyor. En büyük şehrinde var olan sadece bir ibadet evi… Ve o yüce eve gitmek için yürüdüğüm onlarca yol… Sonra saf tutmak için öne öne attığım adımlar… Rahatladıktan sonra derse yetişmek için tekrar kilometrelerce yürüyüşüm…

Çok şükür rabbime ki bir tane de olsa ibadet evi vardı…
Fakat! Bugün mutlu değilim bu halden. Bugün mutlu değilim oralara uzanmayan ellerden. Bugün mutlu değilim kendi içinde karıştırılan sevap diye nitelenen hayır diye yapılan ucube hallerden. Can DEMEYİP canan diyen zihinlerden.
Ve Doğu Türkistan! Herkesin söze “Selamünaleyküm’’ Ata toprakları! Zulmün başkenti. Araştırma yapılmayan, el uzatılmayan, yardım yapılmayan, görmezden gelinen, yok edilmesine razı kalınan Doğu Türkistan!

Domuz etinin zorla yedirildiği, Ramazan boyunca orucun yasaklanıp şarabın zorla servis edildiği, yarışmaların yapılıp kulakların kolların kesildiği, ezanın önce değiştirilip sonra yer yer ortadan kaldırıldığı, İbadet evlerinin önce küçültülüp sonra yıkılıp moloz haline getirildiği, kadınların tutsak olup tecavüz edildiği, erkeklerin toplama kamplarına yerleştirildiği, sırf asimile etmek ve dünyaya hoş görünmek için kardeşlik projesi diyerek her eve erkek Çinli yerleştirip kadınların ve kızların zorla çocuk sahip yapıldığı, buna dayanamayan ırkımın intihar ederek onurla toprağa verildiği, eğitim kamplarına alınarak zorla dininden ve dilinden işkence yapıldığı;

Ve maalesef kimsesin görmediği Doğu Türkistan’ım…
Kısaca sevgili Türk- Müslüman kardeşlerim; özkardeşlerimize dünya dar edilmiş, her şey haram kılınmıştır. Nefes alma dışında her şey ellerinden alınmıştır. Hadi şimdi Osmanlı torunları ve Atatürk çocukları davanız bir olacaksa alın size bir ses…
“Allah bizi dilsiz şeytanlardan olanlardan muhafaza eylesin’’
Bu yazıyı tam bitirecekken bir haber dikkatimi çekti, neydi biliyor musunuz? Bir genç babasının intikamını almak için camide namaz kılan babasının katiline bıçakla saldırıyordu. İbadet evinde! Secde eden bir insana intikam almak için saldıran bir ırktaş ilk kez görüyorum. Hani cami avlusunda denk geldik, cami önünde de denk geldik, cami civarında da denk geldik! Buna eminin ilk kez denk geldik ki ben toplumdan yardım istemek, birlik beraberlik için ses getirmek isterken! Görünen manzara her şeyi özetliyordu!
Bizim bize faydamız kalmamış be dostlar! – MUSTAFA KEMAL EVREN ÇİĞİL