Oysa herkes öldürür sevdiğini. Fakir doğum yapar fakir ailenin güzel kızı. Oğlu olur, büyür, genç bir delikanlı haline gelir. Oysa herkes öldürür sevdiğini. Her şeyi elde etmiştir babası. Hırsıyla, çalışkanlığıyla, rakipsizliğiyle. Kızı olmuştu zengin adamın. Kızı altın küvet içinde yıkanır, paslanmaz çatal eşliğinde yemeğini yer ve büyür.

Oysa herkes öldürür sevdiğini. Mafya olmak kolay olmuyor. Eskinin kabadayılarına baka baka büyüyor çocuk. Gözünün önünde tesbihle, şişeyle geziyor büyükleri. Gün geliyor en sevdiğinin yanında fedai oluyor. Kurşunların önüne kendisini düşünmeden atıyor. Oysa herkes öldürür sevdiğini. Çocuk çizgi filmlerde görüyor kuşu, muhabbeti, renkleri. Doğum günü gelince babası hediye alıyor. Bir kafes ve gökkuşağı renkli. Kafes açılıyor kuş uçuyor bir süre sonra. Ve derken kayboluyor bulutlar içinde.

Oysa herkes öldürür sevdiğini. Baba işsiz kalıyor. Fanatiktir maçları kaçırmıyor. Elinde iddia kuponu hayaller kuruyor. Çocuğunun rızkını takıntısına yatırıyor. Oysa herkes öldürür sevdiğini. Sakallı amca öğüt veriyor, derken teyze, amca, hala, herkes yol gösteriyor. Ergen prenses yollar içinde kayboluyor.

Oysa herkes öldürür sevdiğini…

Öyle değil mi? Neyi sevsek, kimi sevsek, neye önem versek; bir şekilde bize zararı oluyor. Fakir doğmasaydım diyor o genç, kimseyi sevemiyor zengin kız, canını veriyor yanlış insanlar uğruna tesbihli paşam, gaddar oluyor büyüyen çocuk, yuvasını yıkıyor takıntılı baba ve doğruyla yanlışı seçemiyor ergen prenses.

Gülünç bir şekilde acıyorum etrafa. Ve ciddileşemiyorum bu şekilde ölümleri görünce. Ölüm şekilleri sadece kalpte, vicdan perdesinde. Kimlik sorunca; param var, teşbihim var, dayım var, makamım var, arabam var diyen çinkodan kalpler… Ve bu kalpler ölüyor göz göre göre.

Şimdi yeni bir akım girdi evlere, dillere, çinkodan kalplere. Gönder kısa mesaj tanesi bu kadar, al formayı katkı yap, partizanca davran oyunu kullan. Ucuz akımların ölümleri… Her akım gibi biliyorlar bizim en kalbi hallerimizi. İsterik geliyorlar en damar yanımızdan. Biliyorlar neler için kavga edeceğimizi, biliyorlar neleri sevdiğimizi, biliyorlar neleri feda edeceğimizi ve biliyorlar nelerden vazgeçeceğimizi.

Oysa herkes öldürür sevdiğini… Biliyorlar neleri ölümüne sevdiğimizi…- MUSTAFA KEMAL EVREN ÇİĞİL