Günler geçiyor dostum. Kafana takılan sorunlar yüzünden gözlerin uzaklara dalıyor değil mi? Çocuk olmak istiyorsun, kağıttan uçakları anımsıyorsun, bahçede suladığın çiçekleri düşünüyorsun, var gücünle huzuru arıyorsun, tütün almak için çabalıyorsun, evini temizlemek için yoruluyorsun.

Beynini deliler basıyor değil mi? Hala kalabalığın esiri olduğunu fark etmedin. Meseleler ağırlık yapıyor, hazan seni üzüyor, depresyon ruhundan çıkmıyor, komşun sana selam vermiyor, beş parasız dünyayı gezmek istiyorsun.

Yalanlarla kendi kandırıyorsun değil mi? En iyi şiirleri okuduğunu sanıyorsun, tarih bizden ibaret diye yargılara varıyorsun, memleketin tüm sorunları senin hayatında yaşanıyor diye var sayıyorsun, yangın çıksa destan yazıldı diye kahraman oluyorsun.

Tüm bunlarla etrafına duvarlar örerken cennet dünya masallarını dinliyorsun. Ölümü hayal etmemen için aşk şarkıları söylüyorsun. Güneşin ateşiyle bronzlaşırken cehennem sıcağın görmezden geliyorsun. Son sürat arabaya binerken son hızla yıkık günlerin geçmesini fark etmiyorsun.

İnan hepimiz aynıyız. Kaçmaya gerek yok. Ortak paydaşlarımız; instagramda gülecek kadar basit, tik tok’la sahnelenecek kadar seviyesiz, vücutlarımızı gösterecek kadar gayr-i ahlaki ve edebiyata selam vermeyip görmediğimiz dünya yıldızını takip edecek edepsiz.

Acılara direniyorum. Sol yanıma zırh giydirdim bekliyorum. Yaşıtlarıma bakıp mutsuz kabristanlarına dua ediyorum. Bu benim suçum dostum, senin de suçun değil…

Yılların öcü mü? İmanın gücü mü? İnsanların hıncı mı? Bilmiyorum. Dünya cennet yaşamasını bilene, diyorlar değil mi? Ve hep cennet, cennet diyorlar… Sınırsız, sonsuz uçsuz bucaksız her şeyden bahsediyorlar. Cehenneme gelince ise ateşten gömlek, odundan töhmet bir de birkaç canavari durumdan bahsediyorlar. Nefes almak böyle bir şey işte. Maneviyatın yerini algılarla maddiyata çevirip. Sahte dünyaya çevirdiler her şeyi.

Sahi dünden farkı ne bugünün? Sema çizgisi nerde? Tutulan dilekler neler? Hayaller duruyor mu? Çözüm nedir?

Kendimizi kandırmak mı? Yalnız kalmak mı? İsyan etmek mi? Yer değiştirmek mi?

Her yer aynı, her şey aynı…

Çözüm yine de yağmurlara küsmemek, cennetin altı yıldız üstü yıldız olduğunu bilmek, doğan güneşe şükretmek, yine de yazıp oluru söylemek, bu devirde iyi olmak, göle anahtarı atmamak ve en önemlisi yine de insanlara katkı sağlamak.

Nakaratlar aynı olsa da sen kendi besteni yap.