Her şey yapılabilir bir beyaz kağıtla. Uçak örneğin uçurtma mesela. Altına konulabilir bir ayağı ötekinden kısa olduğu için sallanan bir masanın. Veya şiir yazılabilir süresi ötekilerden kısa bir ömür üzerine. Diyerek seslenir şairimiz.
Sonra kağıt cevap verir: Bak insanoğlu, İnsanlığın devrim yaratan icatlarının başında, ben gelirim. Benim sayemde keşfedilen bilgiler, tahta ve taş oymacılığı ile kaydedilmekten kurtulmuş ve yaygınlaşmıştır. Bu sayede, insanoğlunun bilgisinin kapsamını öylesine genişletmiştir ki ticari detaylardan günlük hayatın olaylarına kadar doğanın ve yaşamın fısıldadığı tüm öyküler, dinlemeye istekli insanlar için ölümsüzleşmiştir. Ey insanoğlu; Kuşkusuz hepiniz, benim ağaçtan yapıldığımı bilir. Ancak ilginçtir ki olan ben ağacın ince ve esnek yapraklarından değil, sert ve sağlam kütüklerinden yapılırım.

Cümlesi bitmeden söze insanoğlu yine bir şiirle girer; Sokakların karanlığında aydınlık yüzün. Satırlar uçarken aklımdan büyütemediğim, paylaşamadığım. Çamurdan heykelim Ellerim kumları çitiliyor. Kapanmış hayallerin rüya meleği: Büyütemeden düşlerimi. Andımız, azığımız var bir yerlerde. Nehirler ayran içmiş. Hayranlığında gizleniyor. Ay dededen yakar topum Hıfzımda Sokaklardan taşlarım. Ellerim mavi siluet. Devirden gözlerim. Kağıttan oyuncağım.

Derken kağıt son kez seslenir; insan! Sen beni eskiden şiirlere konu ederdin, şarkılara söz ederdin, sofra yapardın, imkansızlıklar içinde pencerene perde yapardın. Sonra bununla kalmaz ateşe har ederdin, sobana sıcaklık evine görüntü, gözlerine sürme gibi çekerdin. Bitmezdi benimle oynaşmaların. Mesela yaran olur sarardın, simit dökülmesin diye susamın altına sığınak yapardın; uçurtma, gemi, gül, tavşan ve daha birçok hayaline benimle kavuşurdun!

Fakat şimdi? Şimdi halimden memnun değilim ben. Torpil için üstüme isim yazılmasından, para kokan ceplere konulup harama konu olmaktan, makam dairelerinde bulunup haksızlığa uğramaktan, güç gösterilerine meze yapılıp şov unsuru olmaktan, siyaset, ibadet, israf et kavramlarına yelpaze yapılmaktan memnun değilim.
Bana tek cevap veriş şeklin keşke hep şiir olsaydı insanoğlu.