KADEMELİ AĞLIYORUM

- 3 Mart 2020 - 06:46:52

-Uvaaaaaaaaaaaaaa!…..
-Çocuk ağlıyor galiba
-Yatırdım da ondan
-E bakmayacak mısın?
-Yooo
-Ağlıyor ama
-Ağlasın susup uyur birazdan
-Uvaaaaaaaaa
-Susmadı ama
-Ee anlatın neler yapıyorsunuz?
-Uuvaaaa
-Ee napalım işte…ağlıyor dimi
-Yahu ağlasın boş versene
-Emin misin? Çok ağlıyor
Gece boyu diken üstünde oturdum çocuk ağlayacak da bizim arkadaş kalkıp bakmayacak diye. Çocuğu aldı, odasına götürdü, yatağına yatırdı ve geldi. Bir daha arkasına dönüp bakmadı bile (Yaşar Usta gibi). Eve gidince eşim hemen atladı “ay o ne biçim anne öyle”, “çocuk o kadar ağlatılır mı?”, “kucağa alsaymış ya”, “pışpışlasaymış ya”, “neymiş o öyle”…

Bugün anlıyorum ki o arkadaşın, o ebeveynin aklını seveyim ben, ne kadar güzelini, doğrusunu, akıllıcasını yapmış meğer. Çocuğu yatağına, odasına alıştırmak için en fazla bir hafta ağlamasını kayıtsızca dinlemek gerekiyormuş meğer. Her ağlamasında yanına koşup “aman da aman ağlar mıymış benim cicim” dememek gerekiyormuş. Sabır, sebat işiymiş bunlar.

Yol gösterenimiz olmadı bizim. Kitaplardan okumayla, uygulamalı olarak görmek bir mi? Kitapta diyor “kademeli olarak ağlatın” diye ama çocuk yan odada kıçını yırtarken annesini tutamıyorsun ki? Zaten o değil miydi “ağlıyor bu, yuvadan alalım” diyen?
Bu bizimkinin annesi, bunu üniversiteye başka şehre de göndermez, şimdiden yolunu bulmak gerek.
Sonuç şu ki çocuk sahibi olacak gençler; çocuğu alın, odasına götürün, yatağına koyup çıkın. Bırakın ağlasın.’’
En azından “ömürlük ağlayan anne ve babalar” gibi olmazsınız.- MUSTAFA KEMAL EVREN ÇİĞİL

Paylaş

UYARI
Sistem 2 Farklı Yöntemle IP Numaranızı Kayıt Altına Almaktadır. Yasal Durumlarda Bu Kayıtlar Yetkili Mercilere Tarafımızdan Verilecektir. Lütfen Yorumlarınızı Buna Dikkat Ederek Yazınız.