TORPİLLİ MÜSLÜMANLAR

MUSTAFA KEMAL EVREN ÇİĞİL

Toplum olarak korku kurgu çalışmalarına maruz kalıyoruz. Gerekçelendirdiklerimiz doğrultusunda duygu kontrollerimiz yapılıyor. Bu çağdaş medeniyet oyununda demokrat ambalajlı aristokratların zihinsel imgesini kavrayabilmekse oldukça güç. Dürbünün tersiyle bakılan toplumsal zeka, dokuz sıfırı unutup dört sıfırın ardına düşüyor. Bugün, düne ait ne varsa anımsamaya bile izin vermiyor.

Mevcut pozisyonumuzun değişemeyeceğine ait inancımız değiştiremediklerimizin eseri haline geliyor. Ve zayıflıklarımızı izole etmedikçe de evrimsel bir sonuç gösteremeyeceğimiz açıkça ortada.

Alternatif düşünceler orta noktada birleşmek yerine aykırılık peşinde… Çağın dili yabancı… Bedenler dünyevi hazlarda yanıltıcı… Oportünist zihinlerin misyonlu vizyonsuzluğu ise acınası…

Kişisel potansiyelimizi hafife alarak paranormal bir yetenek olarak yücelttiklerimiz karşısında sosyal anksiyete bozukluğu artıyor.

Korkularımızın ve endişelerimizin sağanağında yorum ve kestirme yaparken beşeri dünyamızı fantastiğe boyuyoruz.

Bu yoğun sosyal fobi durumundan yararlananlarsa bazen beyaz yakalılar, bazen de dini sömürü yapan dili dualılar oluyor. Süit odalar, salonlar yetmiyor, beş yıldız keyfi gerekçe gösteriliyor.

Yazık…

Seçerek ve ayırarak oluşturulan torbada herkes eşit. Dışarıda kalanlarınsa cüzdanı bir kuruma bağlı olmadıkça yaşamaları bile aykırı.

Peki “herkes, dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasi düşünce, felsefi inanç, din, mezhep ve benzeri sebeplerle ayırım gözetilmeksizin kanun önünde eşittir.” derken benzeri sebepler arasına işi ve cüzdanı ne olursa olsun da giriyor mu?

Peki resmiyette belgelenmeden çalışan bir işçi ölümden muaf mı?

Bu anayasaya aykırılık, kanunsuzluk, ayrımcılık ve mahrum bırakılmak değil mi?

Düşük çözünürlüklü resimde buğulu isimler arasındaki fail kim görünmez… Bedenine defalarca darbe alan o kadının diniyle boğulması feshedilenin sonucunda suça iştirakten başka nedir?

Toplumsal bilinç tahribatı…

Tutuksuz firarilerin vakte bağlı taktiği..

Yorumlamaya tâbi ama yorumlanmaya memnu olayların siluetinde kalan her şeye zorla alıştırma sanatı…

Ama neyse ki ekonomimiz iyi!! Değil mi?

Mustafa Evren Kemal Çoğul.Egitimci  yazar