SULTAN VE VEZİR

Güven mi?

Bence insanlara güvenmek büyük bir hata! İnsan kadar nankör hiçbir varlık yok yeryüzünde. Siz siz olun “O yapmaz” demeyin. İnanın ki herkes her şeyi yapıyor. O kadar nankörler ki çıkarlarına ters düşmeyi görün, bir gün önce sizden dünyanın en iyi insanı olarak bahsederken; ertesi gün bir an dünyanın en kötü insanı olarak süslüyorsunuz cümlelerini. Arkanızdan atıp tutmaları da cabası. Dün peşinizde pervane olurlarken şimdi size sırtlarını dönüyorlar. Dün kardeşim, canım cicim derken şimdi herhangi birinden farkınız yok onlar için. Olan verdiğimiz değere, harcadığımız zamana oluyor. Büyüklü küçüklü o kadar parçamız kopuyor ki; yavaş yavaş eksiliyoruz farkında olmadan. Benliğini çoktan kaybetmişlerin arasında mücadele etmek çok çetin bir savaş istiyor. Sonucunu psikolojik açıdan ödemek zorunda olduğumuz bir savaş.

Gereksiz yere anlam yüklüyoruz, gereksiz yere değer veriyoruz. Yanımda olan bu kişi verdiğim değeri hak eder mi? Zor günüm de yanımda olur mu? Güvenip sırtımı yaslayabilir miyim? Diye hiç sormuyoruz kendimize. Hani bazı sevgiler, bazı yüreklere ağır gelir ya. Tıpkı onun gibi, bazen yüklediğimiz anlamlar da basit kişilikli insanlara ağır gelebiliyor. Olan sadece kaybedilen zamana oluyor. Çünkü her şeyin, herkesin yeri dolabilir ama kaybedilen zamanın asla.

Size son olarak bir hikaye anlatarak yazımı noktalamak istiyorum.

Efendisine 30 yıldır hizmet eden bir vezir vardı. Bu vezir sadakati ve dürüstlüğüyle hayranlık toplardı. Ama bu dürüstlüğü sarayda birçok düşman edilmesine neden olmuştu. Bu düşmanlar onun ikiyüzlülüğü ve hainliğine dair söylentiler yaydılar. Sultan bu söylentiler üzerine masum vezirine güvenmemeye başladı ve kendisine bu kadar iyi hizmet etmesine rağmen onun öldürülmesine emretti. Ölüm cezasına çarptırılanlar elleri ve ayakları bağlanarak, sultanın en vahşi köpeklerinin bulunduğu bölüme atılıyordu. Köpekler, kurbanı anında paramparça ediyorlardı. Vezir köpeklere atılmadan önce son bir ricada bulundu. “On günlük erteleme istiyorum. Böylece borçlarımı ödeyebilir, alacaklarımı toplayabilir, insanların bana emanet ettikleri eşyaları iade edebilirim.” dedi. sultan ondan kaçmayacağına dair söz aldıktan sonra ricasını yerine getirdi. Vezir hemen evine gidip yüz altın aldı ve sultanın köpeklerine bakan avcıyı ziyaret etti. ”Köpeklere on gün boyunca benim bakmama izin verirsen bu altınlar senindir.” dedi.

Avcı teklifi kabul etti. Vezir on gün boyunca köpeklere büyük bir özenle baktı. On günün sonunda elinden yemeye başladılar. On birinci günde sultan veziri çağırdı ve ceza uygulandı. Vezir bağlanıp köpeklere atıldığında, köpekler kuyruk sallamaya ve sevgiyle ellerini yalayıp onunla oynamaya başladılar. Sultan ve diğerleri şaşkınlık içindeydiler. Sultan, vezire köpeklerin onu neden öldürmediklerini sordu. Vezir şöyle cevap verdi: “Bu köpeklere on gün boyunca baktım. Sonucu siz de gördünüz. Size otuz yıl boyunca baktım, sonucu ne oldu? Ölüme mahkum edildim.” Demiş. Bunun üzerine padişah yaptığından çok utanarak vezirden özür dilemiş.

Nankörlük bundan daha güzel nasıl anlatılabilir ki?

@mustafakemalevren #edebiyat #sanat #kitap

#söz #mustafakemalevren

#türkiye #instafollow #book #instagram

#kitapoku #kırmızı #diyarbakır #aşk #sevgi #ayrılık #kalp #şiir #istanbul #love #adana #kadirli #malatya #trabzon #antalya #muğla #ankara #kayseri #erzurum #manisa #bursa