Günler her zamankinden daha tez geçiyordu. Gönül, tıpkı Mevlana hazretlerinin Şemsi Tebriz-i’ hazretlerini bulduğu gibi kendini anlayacak ve anlatacak bir dostunu bulmuştu, onunla geçirdiği zaman dilimleri onun için bir şifa kaynağı olmuştu. Zira “HER KUŞ KENDİ CİNSİYLE UÇAR” misali Ak Sakallı bizim için, bizim cinsimizden birisiydi; İnsandı, derdi vardı, derdini içine atsa da yeri geldiğinde açıklamaktan çekinmiyor, cihat denilen İslam Şiarının kendi payına düşenini veriyordu. Öyle Cihat, sadece savaşmakla olmuyordu, Zaten günümüz savaşları da öyle mertçe yapılmıyordu. Her icadında ”bir taşla bin bir kuş vuran düşman” Savaşı da, savaş tekniklerini değiştirerek çığırından çıkarmış, kiralık beyinleri, satılmış ve kandırılmış uşakları, görünmeyen fakat herkesçe bilinen silahları ile, yani medyasıyla ( hangisini sayarsanız sayın) algı yöntemleriyle ( birinci körfez savaşında bizler petrole batan karabatağı izlerken, elin gavırı (Bağdat’ta, Basra’da Müslüman kanı akıtıyordu) savaş kazanıyordu.
Mehmet Akif Ersoy’un ”Ah o yirminci asır yok mu, o mahlûk-i asil, Ne kadar gözdesi mevcûd ise hakkıyle, sefil, Kustu Mehmedciğin aylarca durup karşısına; Döktü karnındaki esrârıhayâsızcasına. Maske yırtılmasa hâlâ bize âfetti o yüz… Medeniyyet denilen kahbe, hakikat, yüzsüz.” Mısraları ile Çanakkale Şehitlerine şiirindeki dizeleri bize hakikati göstermekte, Haçlıların savaşı nasıl yaptıklarını daha doğrusu savaş hukukunu hiçe sayarak nasıl kahpelik yaptıklarını açıkça anlatmaktaydı.
Öyleyse Cihat’ın varlığı aynen kalsa da, Müslümanlar, ilim, irfan, ilmi Siyaset, teknolojiyle ve çağın gerektirdiği diğer yollarla Cihat’ı en iyi şekilde yapmalıydı. Ak Sakallıya bunu Sevgi Derneğinin Salı buluşmalarında sormalıydım.
Evden ne zaman çıkmış, nerelerden geçmiş. Kiminle selamlaşmıştım, bunların hiç biri aklımda değildi. Kafamda bu soru ile kendimi bir anda Polen Bal Evinde buldum Cihat Usta, oradan bir şerbet uzatabilirmisiniz, kafam allak bullak dedim. Bir anda kafam zonk etti. Böyle melül melül bakmak diye bir deyim vardır ya ben işte öyle Cihat Ustaya bakıyordum. Cihat Ustanın dikkatini çekmiş olmalı ki, Cihat Usta,Kadirciğim, hayırdır;
-Geldiniz geleli bize farklı bir bakıyorsunuz, bir şey mi oldu, bir şey mi var, bir yanlışımız mı oldu dedi.
Cihat Usta nerden bilecekti benim zihnimde kor alevler gibi yankılanan CİHAT sözcüğünü, Cihat ne demekti bununla ilgili fikirlerimi, oysa o sadece ismi Cihat Olan bir insanoğluydu. Ama bal işinden iyi anlayan bir insanoğlu.
Cihat Usta, yok bir şey, sen şerbetleri tazele.