BU ÇAĞDA İNSAN KALABİLMEK

Önü, hızı alınamaz bir biçimde çok hızlı ilerleyen ve kendi içinde kontrol ve müdahaleye büyük oranda kapalı olan dijital alanlar, toplumumuzun iletişim ve sosyal karakteristiğinde inanılmaz bir dönüşüm gerçekleştirdi.

Evet… Yeni bir kültür şekliyle karşı karşıyayız. Önceki bildiklerimiz, davranış şekillerimiz bu yeni düzeni anlamakta oldukça yetersiz kalıyor. Sosyal hayatın emojilerle, takiplerle ya da beğenilmelerle yeniden biçimlendirildiği apaçık bir gerçek artık. Takip edilmesi ve beğenilmesi gerekenler, uygulamadan indirilmesi şart olanlar, her an ulaşılabilir olma zorunluluğu, sınırlamalar ve daha neler neler…Karşınızda bir muhatabın olmadığı onlarca sorular.

Bir yandan dijitalleşmenin getirdiği teknolojik yorgunlukla mücadele ederken diğer taraftan da elbette bu sektörün etki alanını ve gücünü anlamak pek tabii önemli. Hayatımızın artık olmazsa olmazlarından akıllı cep telefonlarının, ev robotlarının ve diğer makinelerin nimetlerinden faydalanmayı bilebilmek de bu işin güzel tarafı. Her safhada hayatımızı kolaylaştıran teknolojik yenilikler bilhassa eğitim alanındaki dijitalleşmeye dönüş ile beraber eğitimde fırsat eşitliğine de büyük katkı sağlamış oldu.

Diğer yandan dijital girişimcilik kavramının ortaya çıkması, sanayi ve ekonomi adımlarını hem hızlandırdı hem de geliştirdi. Yakın zamanda 3D teknolojisinin nimetlerini fazlasıyla gören insanoğlu, artık yapay kulak, göz vs…gibi organ tasarlamaya başladı. Bir tuşla dünyanın herhangi bir yerinde istediğiniz müzeyi, sergiyi gezebiliyor, istediğiniz kitabı okuyabiliyorsunuz artık. Eğitimden sanayiye, ekonomiden kültür ve sanata her alanda artık hayatımıza yerleşen ve yön veren bu dijital sistemin faydalarından şüphemiz yok.

Lakin bu faydalar, işe yararlılıklar ister istemez beraberinde kafada bazı yeni sorular da çıkarmıyor değil. İnternet dünyasının meşguliyeti ve hızı karşısında afallamış olan insanlarda yeni bir kimlik tanımsızlığı ortaya çıktı. Gerçekten uzak, sanal bir dünyada sahici olmayan yeni bir kültür ve davranış biçimi gelişiyor. Sınırsızlık, kural tanımama, etik olmayan şeylerin fazlaca beğenisi de cabası. Sosyal algı, polemik ve kitlesel zıtlıklar ve kavgalar diz boyu.

Türk halkı olarak inanın çocuklara sanal ortamda rastladıkları ahlak dışı şeyler karşısında kafalarını çevirmeyi, interneti demeyeyim de sosyal medyayı nasıl kullanması gerektiği konusunda zorlandığımız çok açık. Velhasıl, zor bir dönüşüme şahit oluyoruz. Bu konuda devletin ilgili organlarının etkili programlar ve politikalar geliştirmesi artık kaçınılmaz. Dijital okuryazarlığın geliştirilmesi, hatta bu alanda bilgilendirici içeriklerin eğitimde ilköğretim müfredatına ders niteliğinde eklenmesinin bu döngüye adaptasyonda büyük rol oynayacağını düşünüyorum.

Böylelikle yeni kuşak internet etik kurallarını, paylaşılmaması gereken mahremiyetini ve özgürlük sınırlarını daha verimli bir şekilde kavrayabilecek. Birey olarak bizler bu çağın bir aracı değil, bu çağı yöneten ve uygulayan unsurlar olmak zorundayız. Dijital alanlarımızı yönetebilmek ancak bu yollarla mümkün olabilir.

İster çevrimiçi olun ister çevrim dışı, ya da ister bilgisayar başında olun ister diğer odada, kimliğiniz, karakteriniz ne ise o’sunuz ve söylediğiniz, paylaştığınız her şeyden sorumlusunuz. Sevgilerimle..

EMRE KIR-Egitimci -YAZAR