KARATEPE DÜNYA KÜLTÜREL
MİRAS GEÇİCİ LİSTESİNE ALINDI AMA….
Karatepe’nin dünya kültürel miras geçici listesine alınması ile ilgili haberi okuyanlar bunu nasıl yorumladı bilmiyorum ama bu yazıyı okursanız çıtanın ne kadar yüksek olduğunu göreceksiniz.
Ayrıca haber yaparak birbirini tebrik edenlerin unuttuğu bir şey var.
Karatepe’nin tanıtımında en büyük güç BASIN dır.
İzlediğim yazıların teşekkür listesinde ne yazık ki BASIN yoktu.
Tam bir paradoks olaraktan yine tebrik ve zafer çığlıklarını unuttukları BASIN yayınladı (😁)
Hatırladığım kadarıyla iki Karatepe belgeseli yaptım. Yine TRT nin BOSSERT’İN İZİNDE KARATEPE belgeselinin prodüksiyon amirliğini yaptım. TRT muhabirliğimde ise Halet Çambel le Karatepe de İki canlı yayın yaptım. AA Kadirli Muhabiri Menderes Özat ve DHA muhabiri Efendi Erkayran Karatepe’yi defalarca Türkiye ve Dünya gündemine taşıdı. Yine İhlas Haber muhabirlerimiz ha keza onlarca Karatepe haberi yaptı. Daha dün TRT muhabiri Hanifi Dörtgöz Karatepe’den canlı yayın geçti. Tüm bu örnekler büyür gider ama KADİRLİ BASININA küçük bir teşekkür gerekirdi diye düşünüyorum. Buradan Basın emekçisi tüm gazeteci arkadaşlarımı kutluyor ve öpüyorum.
Daha yapacak çok işimiz var. İyiki varsınız.

BU YAZIYI OKURSANIZ DÜNYA MİRASI YOLUNUN NERESİNDE OLDUĞUMUZU DAHA İYİ ANLARSINIZ DİYE DÜŞÜNÜYORUM.

DÜNYA KÜLTÜREL MİRASI GEÇİCİ LİSTESİ.
UNESCO kelimesi, İngilizce United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization kelimelerinin baş harflerinden oluşmakta, Türkçe’de “Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Kurumu” olarak kullanılmaktadır .
Dünya Miras Sözleşmesini doğuran nedenlere bakıldığında Dünya Savaşları sonrasında yaşanan yıkım ve bu sırada gözlenen hızlı kentleşme kültürel ve doğal alanlar üzerinde büyük tahribat yapmış, bu alanların korunmasını sağlayacak çalışmaları yapabilmek için ortak hareket etme zorunluluğu gündeme gelmiştir. Özellikle 1960’lı yıllarda Yukarı Nil bölgesinde inşa edilmesi düşünülen Aswan Barajının Abu Simbel Tapınağını su altında bırakacak olması, uluslararası bir fon yaratılarak eserlerin taşınması seçeneğini gündeme getirmiş, bu olayla ilk defa dünya ülkeleri bir araya gelerek ortaklaşa bir koruma girişiminin parçası olmuştur.Amerika Birleşik Devletleri 1973 yılında Sözleşmeyi imzalayan ilk ülkedir. Türkiye bu Sözleşmeyi 1983 yılında imzalamıştır. Halen Birleşmiş Milletlere üye 193 ülkenin 191’nin imzaladığı küresel nitelikte bir anlaşmadır.
Ülkemiz, Dünya Miras Sözleşmesini imzaladığı 1983 yılından beri iki dönem Dünya Miras Komitesinde görev yapmıştır. İlki 1983-1989 yılları arasında olmak üzere ikincisi ise 2017’de sona ermiştir.
son yıllarda ülkemiz her yıl iki başvuru dosyasını Dünya Miras Komitesinin görüşüne sunmuş ve (Diyarbakır Surları ve Hevsel Bahçeleri Kültürel Peyzaj Alanı, Efes, 2015; Bursa ve Cumalıkızık, Bergama ve Çok Katmanlı Kültürel Peyzaj Alanı, 2014; Çatalhöyük Neolitik Yerleşimi, 2013; Edirne Selimiye Camii ve Külliyesi, 2012) Dünya Miras Listesine kaydettirmiştir. UNESCO’nun 1972 yılında kabul ettiği Dünya Kültürel ve Doğal Mirasın Korunmasına Dair Sözleşmeye bağlı olarak oluşturulan Dünya Kültürel ve Doğal Mirası Listesinde 2019 yılında Azerbaycan’ın başkanlığı ve ev sahipliğinde Bakü’de gerçekleştirilen Dünya Mirası Komitesi 43. Oturumunda kabul edilen miraslarla birlikte 1121 miras yer almaktadır. Bunlardan 869’u kültürel, 213’ü doğal ve 39’u karma (doğal ve kültürel) miraslardır. Türkiye’nin söz konusu listede 16’sı kültürel, 2’si karma olmak üzere 18 miras alanı bulunmaktadır.
Dünya Miras Komitesi tarafından UNESCO Dünya Mirası Listesine alınan bu mirasların yanı sıra bir de bu listeye önerilmesi öngörülen ancak henüz adaylık süreçleri tamamlanmayan miraslardan oluşan Geçici Liste bulunmaktadır. Geçici Liste Üye Devletler için ulusal bir envanter niteliğinde olup, asıl listeye başvurulacak olan alanlar bu listeden seçilerek belirlenmektedir. UNESCO’nun Dünya Mirası Geçici Listesi’nde 178 Taraf Devletin 1700 mirası yer almaktadır. Türkiye’nin Geçici Listede ilki 1994 yılında sunulan ve son olarak 2019 yılında güncellenen şekliyle 73 kültürel, 2 karma ve 3 doğal olmak üzere toplam 78 mirası bulunmaktadır.

Böylelikle, daha önce kaydedilenlerle birlikte (Truva, İstanbul’un Tarihi Alanları, Nemrut Dağı, Safranbolu, Pamukkale ve Hierapolis, Göreme Milli Parkı ve Kapadokya Kaya Yerleşimleri, Xanthos ve Letoon, Hattuşa, Divriği Ulucami ve Şifahanesi) Dünya Miras Listesinde yer almaktadır.
Kimlerle yarışacağımıza bir bakalım
(Listeyi UNESCO nun kendi sitesinden aldım. Yazılışlar orijinali gibidir)

İŞTE GEÇİCİ LİSTE
Karain Cave (1994)
Sümela Monastery (The Monastery of Virgin Mary) (2000)
Alahan Monastery (2000)
St. Nicholas Church (2000)
Harran and Sanliurfa (2000)
The Tombstones of Ahlat the Urartian and Ottoman citadel (2000)
Seljuk Caravanserais on the route from Denizli to Dogubeyazit (2000)
Konya-A capital of Seljuk Civilization (2000)
Alanya (2000)
Mardin Cultural Landscape (2000)
St.Paul Church, St.Paul’s Well and surrounding historic quarters (2000)
Ishak Pasha Palace (2000)
Kekova (2000)
Güllük Dagi-Termessos National Park (2000)
Ancient Cities of Lycian Civilization (2009)
Archaeological Site of Sagalassos (2009)
Archaeological Site of Perge (2009)
Esrefoglu Mosque (2011)
Hatay, St. Pierre Church (2011)
Aizanoi Antique City (2012)
Archeological Site of Zeugma (2012)
Gordion (2012)
Historic Town of Birgi (2012)
Mausoleum and Sacred area of Hecatomnus (2012) Medieval City of Beçin (2012) Historical Monuments of Niğde (2012) Yesemek Quarry and Sculpture Workshop (2012) Odunpazari Historical Urban Site (2012) Mamure Castle (2012) Haci Bektas Veli Complex (2012) Archaeological site of Laodikeia (2013) Lake Tuz Special Environmental Protection Area (SEPA) (2013) The Ancient City of Sardis and the Lydian Tumuli of Bin Tepe (2013) İznik (2014) Zeynel Abidin Mosque Complex and Mor Yakup (Saint Jacob) Church (2014) Tomb of Ahi Evran (2014) Vespasianus Titus Tunnel (2014) Mahmut Bey Mosque (2014) Archaeological Site of Kültepe-Kanesh (2014) Ancient City of Kaunos (2014) Anatolian Seljuks Madrasahs (2014) Archaeological Site of Arslantepe (2014) Ancient City of Korykos (2014) Ancient City of Anazarbos (2014) Çanakkale (Dardanelles) and Gelibolu (Gallipoli) Battles Zones in the First World War (2014) Eflatun Pinar: The Hittite Spring Sanctuary (2014) Akdamar Church (2015) The Theatre and Aqueducts of the Ancient City of Aspendos (2015) Eshab-ı Kehf Kulliye (Islamic-Ottoman Social Complex) (2015) Historic Guild Town of Mudurnu (2015) Mount Harşena and the Rrock-tombs of the Pontic Kings (2015) Mountainous Phrygia (2015) Ancient City of Stratonikeia (2015) The Bridge of Uzunköprü (2015) Ismail Fakirullah Tomb and its Light Refraction Mechanism (2015) Yıldız Palace Complex (2015) The Malabadi Bridge (2016) Tushpa/Van Fortress, the Mound and the Old City of Van (2016) Sultan Bayezid II Complex: A Center of Medical Treatment (2016)
Yivli Minaret Mosque (2016) Sivrihisar Great Mosque (2016). The Bodrum Castle (2016) Nuruosmaniye Complex (2016) Ancient city of Kibyra (2016)
Haci Bayram Mosque and its Surrounding Area (the Haci Bayram District) (2016)
Kızılırmak Delta Wetland and Bird Sanctuary (2016) Archaeological Site of Assos (2017) Ayvalık Industrial Landscape (2017) Ivriz Cultural Landscape (2017) Early Period of Anatolian Turkish Heritage: Niksar, The Capital of Danishmend Dynasty (2018)

The Underground Water Structures in Gaziantep; Livas’ and Kastels (2018) Wooden Roofed and Wooden Columned Mosques in Anatolia (2018) The Bridge of Justinian (2018) Archaeological Site of Priene (2018) Historic City of Harput (2018)
Basilica Therma (Sarıkaya Roma Hamamı) (2018) Nature Park of Ballıca Cave (2019) Trading Posts and Fortifications on Genoese Trade Routes from the Mediterranean to the Black Sea (2020)

Historic Town of Beypazarı (2020) KARATEPE ASLANTAŞ Archaeological Site (2020)

The Historical Port City of Izmir (2020) Zerzevan Castle and Mithraeum (2020) Koramaz Valley (2020)-M.Yüksel Kaya.Kadirli Gazeteciler Cemiyeti Başkanı