Bir 15 Temmuz’un daha yıl dönümündeyiz. Dile kolay hain saldırı girişiminin üzerinden 6 yıl geçmiş. Daha dün gibi. Göz açıp kapayıncaya kadar geçen 6 yıl. O hainlik üzerine çok bir şey söylemeyeceğim. Her şey bütün açıklığı ile ortada. Sureti haktan görünüp, şeytanın uşaklığını yapanları bu aziz millet hiçbir zaman unutmayacak. Bazıları bu şanlı direnişi küçümsese de, itibarsızlaştırmaya kalkışsa da, direnişle dalga geçse de, bu hainlik milletin hafızasında derin izler açtı bir kere, asla silinmez.

15 Temmuz tarihin kırılma anıdır. Hainlerin karşısına 15 Temmuz’da dikilen halk tarih önünde herkese büyük bir ders vermiş, bir daha bu tür hainliklere asla müsaade etmeyeceğini dosta düşmana ilan etmiştir. Yıllarca, rahmetlik Adnan Menderes’in idam sehpasındaki resmi demokrasinin kılıcı gibi milletin üzerinde sallandırıldı, durdu. Belki geç kalındı ama o resmin intikamı 15 Temmuz’da alındı. Bir daha hiç kimse bu millete parmak sallayamaz.

O gecede şanlı direnişin merkezi İstanbul ve Ankara’ydı, ama bütün Türkiye ayaktaydı, sokaklardaydı. İstisnasız her şehir, bu hainliğe bir şekilde tepkisini ortaya koydu. Tarihe not düşmesi açısından belirtmek isterim ki Kadirlimizde o gece ve ondan sonraki bir ay boyunca bu hainliğin karşısında dimdik ayaktaydı. Ne pahasına olursa olsun o hainlere geçit vermeyecekti. Bunu olayların ilk anından itibaren sokaklarda olan birisi olarak yakinen gözlemlemiştim.

O gece bizde hain bir kalkışma hareketi olduğunu anladığımız ilk andan itibaren sokaklardaydık. Evde oturup seyirci kalamazdık. İlk olarak insanların AK Parti Kadirli İlçe binasının önünde toplanmaya başladıklarını öğrendiğimizde oraya gitmeye karar verdik. Parti binası ile Eğitim- Bir- Sen Kadirli ilçe temsilciliği binası karşı karşıya bulunuyordu. Bir zamanlar uzun yıllar Kadirli İlçe Müftülüğü binası olarak kullanılan Merkez Hamidiye Camisine bitişik sendika binasına çıktık. Sendika yönetiminde olduğumuz için yaptığımız ilk şey binamızın bütün ışıklarını yakmak oldu. Tarihin bir cilvesi olsa gerek, içeri girdiğimizde gözümüze duvarda asılı duran bir pankart ilişti. Kadirli Sivil Toplum Platformu olarak üzerinde hassasiyetle durduğumuz bir meseleye ilişkin bir pankart; “SİVİL ANAYASA İSTİYORUZ.” Bu pankartı görünce yapılanlara tepki olması için sendika binasının balkon demirlerine asmaya karar verdik. Ve halkın alkışları arasında balkon demirlerine bu pankartı astık.

O geceyi sokakta geçiren Kadirlili hemşerilerimiz çok iyi bilirler ki Eğitim- Birsen sendika binası o gece Kadirli de direnişin merkez üssü olmuştu. 15 Temmuz darbe girişimi gecesini Kadirlide geçirenler için hafızalarda yer edinen mekân Eğitim-Bir Sen sendika binasıydı. Konumu icabı direniş için en uygun mekânda burasıydı. Öyle ki, “Sivil Anayasa İstiyoruz”, pankartının asıldığı sokağı gören sendika balkonu, postane binası ile ilçe Jandarma Karakol Komutanlığı arasındaki Alacami’den aşağıya inen sokağı tam karşıdan görüyordu. Konumu icabı geniş bir alanı gören bu balkon hainliğe karşı durmak için gelen vatandaşlara hitap etmek imkânı sunuyordu. Hain darbe girişimine karşı durmak için sokağa çıkan vatandaşlara başta siyasiler olmak üzere sivil toplum başkanları sendikanın balkonundan hitap etmiş, hainleri telin eden konuşmalar yapmıştı.

Mekânların ruhu vardır, görmesini bilenlere çok şey anlatır. Bazı mekânlar olaylarla özdeşleşmiştir. Kadirlide 15 Temmuz ile özdeşleşen mekân Kadirli Eğitim-Bir Sen binasıdır. O geceyi hatırlayanlar bu mekânı asla unutmayacaklar. Ve o mekân bugünlerde sessizce yok olup gitmenin arifesinde. Tıpkı 15 Temmuz gecesi meydanları dolduran isimsiz kahramanlar gibi. O gece meydanları dolduran isimsiz kahramanlar vazifelerini yaptı ve 16 Temmuz’da hiçbir şey yapmamış gibi işlerine güçlerine devam ettiler. O bina da 15 Temmuz ve takip eden günler, haftalar boyunca vazifesini yaptı ve bugün sessizce aramızdan ayrılıp gidecek.