Dünya gittikçe küçülüyor. Buna entelektüel dünyada küreselleşme deniyor. Koca dünya küçük bir köye döndü. Haberler her yere anında yayılıyor. Her şey o kadar hızlı ilerliyor ki hızına yetişemiyoruz. Saatler, günler, haftalar bize yetmiyor. Bilginin ve bilgiye bağlı teknolojinin baş döndürücü gelişimi karşısında gözlerine ışık tutulmuş tavşan gibiyiz. Şok geçiriyoruz.
Küreselleşmenin temel gayesi dünyayı tek tip hale dönüştürmektir. Küreselleşmeyi yöneten ana aktörlere göre yeni düzende dine yer yoktur. Dini ortadan kaldırmak imkânsız olduğuna göre ondan kurtulmanın yolu içini boşaltmaktan geçiyor. Sistemli bir şekilde dinlerin içi boşaltılıyor. Onların hayalindeki din Rahmetli Erbakan Hocamızın benzetmesi ile öldürülmüş, ama içine saman basılmış bir kuş. Dışarıdan baktığınızda kuşun kanadı, gagası, tüyü, ayakları var ama bu kuş yaşamıyor.
Dinin yokluğu buhranlara sebep olurken, yanlışlığı da vahşeti doğurur. Allah u Ekber nidaları ile müslümanın müslümanı boğazladığı vahşet gözlerimizin önünde dururken, 15 Temmuz’da aynı vahşi zihniyet üzerimize bombalar yağdırdı. Bu vahşet dine değil, dini şahsi emelleri için kullananlara yazılır. Din kesinlikle boş bırakılmaması gereken bir alandır. Burada en önemli görev din adamlarına özellikle cami imamlarına düşmektedir. Dinin içini boşaltmak isteyenler de bunu bildiklerinden olsa gerek bilinçli bir şekilde din görevlilerini, cami imamlarını itibarsızlaştırıyorlar. Amaç dini itibarsızlaştırmaktır.
Din görevlilerine haksızlık yapıldığını düşünenlerdeniz. Hak etmedikleri önyargıların kurbanıdırlar. İşleri kolay değil, hem bu önyargılarla mücadele etmek, hem de bihakkın vazifelerini yapmak zorundalar. Hiç hata yapma şansları yok. Yapacakları en ufak bir hata, kişisel de olsa, dine saldırmak isteyenlere fırsat doğuracaktır. Onlar her kesim tarafından sürekli gözlem altındadır. Bulundukları makam bunu gerektiriyor. Temsil makamında bulunanlar temsil ettikleri makamın vakarına yakışan davranışlarda bulunmak zorundadır. Bu kişisel bir tercih değil, zorunluluktur.
Din görevlileri özellikle mesleğine âşık imamlarımız bunun bilincinde görevlerini hakkıyla ifa ediyorlar. İşine, mesleğine sevdalı bir imam olan Recep Çeri hocamızın cami merkezli sosyal projelerini kaleme aldığı, “Bir Sevdadır İmamlık” adlı kitabında bu hassasiyet dile getirilmiştir. Onun ifadesi ile;
“Camiler sadece namaz kılınan yerler değildir. İslam’da hayatın, şehrin ve medeniyetin merkezinde cami vardır. Din görevlisi olarak bizlerin sorumluluk alanı geniştir. Bizler toplumun en güçlü ve ortak zemini olan camilerde, peygamberimizin emaneti olan vazifeyi yapıyoruz. Mescidi Nebi’de Efendimizin başlattığı tebliğ ve hizmet yolunu takip ediyoruz.”
KADİMDER başkanlığını yürütmesi, aynı zamanda amacı milli ve manevi değerlerimizi yaşatmak ve geliştirmek olan Kadirli Sivil Toplum Platformunun da aktif bir üyesi olması hasebiyle yakinen tanıdığım hocam, güler yüzü, mütevazı kişiliği ile insanda güven duygusu oluşturmaktadır. Onun bu özelliği projelerinin başarılı olmasında önemli bir yer tutar. Birçok projeyi başarıyla hayata geçiren hocamızın gelecek nesillere ilham kaynağı olması adına, projelerini kitap halinde yayınlaması da tarihe not düşmesi açısından önemlidir. Ayrıca bu çalışma, imamlarımız hakkında bazı kesimler tarafından oluşturulan olumsuz ön yargıların kırılmasına da katkı sağlayacaktır.
“Bir Sevdadır İmamlık” kitabında yer alan her kesime yönelik birbirinden kıymetli birçok projenin içinden en kıymetli olanı gençlere yönelik olarak gerçekleştirilen projelerdir. Tarihin her döneminde yetişkinler gençleri eleştirmişlerdir. Tabiri caizse kuşak çatışması insanlık tarihi ile eş değer yürümüştür. Ama içinde bulunduğumuz dönem kadar derin olmamıştır. Onların hızına yetişemiyoruz. Bizden bağımsız büyüyorlar. Bu anlamda onlarla bağ kurabilmek tarihi bir öneme sahiptir. Onlara kızmak, kendi hallerine bırakmaktansa,
onlarla iletişim kurmanın yolları aranmalıdır. Her arayış yeni fırsatlar doğuracaktır. Bu anlamda Recep hocamın arayışı çok kıymetlidir. Zaten Hocamızın kaleme aldığı “Bir Sevdadır İmamlık” kitabı da bu arayışın bir tezahürüdür.
Kilisenin çan sesindeki metal soğukluğuna mukabil ezandaki insan sesinin sıcaklığı ruhlarımızı kuşattığı içindir ki İslamiyet kalp dinidir. Başta çocuklarımız, gençlerimiz olmak üzere insan kalbine dokunan her türlü çalışma övgüye layıktır, kıymetlidir. Ama daha da önemlisi devamlılıktır. Bu tür çalışmalar devamlılığı sağladığı için önemlidir.