“31 Mart’ta çok önemli bir karar vereceğiz!

“31 Mart’ta çok önemli bir karar vereceğiz!

Motosiklet kulüplerinden başkan Tarhan’a destek

Motosiklet kulüplerinden başkan Tarhan’a destek

Şahin müjdeyi sahada verdi…

Şahin müjdeyi sahada verdi…

ANDIRIN CADDESİ İFTARI 28 MART 2024 PERŞEMBE GÜNÜ

ANDIRIN CADDESİ İFTARI 28 MART 2024 PERŞEMBE GÜNÜ

ÖĞRETMEN KİMDİR ?

ÖĞRETMEN KİMDİR ?

GÖZÜMÜ AÇAMIYORUM…
    • 25 Ağustos 2021 - 06:33:30

GÖZÜMÜ AÇAMIYORUM

MUSTAFA KEMAL EVREN ÇİĞİL

Sabahın nuruyla börtü böcek sesleri olurdu. Balkonda rahat bir şekilde şortumla uyur fistanımla uyanırdım. Enerjim zirve, motivasyonum harika, gücüm müthiş olurdu. Gözümü açamıyorum artık. Bilmediğim dile sahip insanlar. Vızır vızır konuşmalar. Hızlıca koşmalar bir de millet uzaya çıkarken bunların altında kulağımı tırmalayan dedemden kalma mobiletler…

Toplum araçları kullanırdım. Toplu diye başlayan her yere rahatlıkla girerdim. Misal bir kafede oturur servis yapan garsonla şakalaşırdım. Süper hayat hikâyelerine denk gelirdim. Tebessüm ve umut tavan, amaçlarım kararlı, niyetim süper olurdu. Gözümü açamıyorum artık. Toplu diye başlayan her yerde pozitif ayrımcılık diye iftiralar, iman ve İslam adı altında idamlar, kadın ve erkek diyerek savaşlar… Hengâme bardağın öteki tarafına taşarken medeniyet sanırım tek dişi kalmış canavara dönüyor.

Kitap 2 değil 4 okurdum. Araştırma yapar kağıt kalemle notlarımı itinayla alırdım. Yarınlar için nesil nesil çabalardım. Fayda faaliyetlerim planlı, güneşe ulaşmak inançlı ve bu yolda zihnim aydın olurdu. Gözümü açamıyorum artık. Kağıt renkli, çizik, yırtık ya da buruşuk. Bilim desen intihal ya da torpilli. Meslekler desen ayrıştırılmış ve her meslek grubu görevini yaparken sanki gökten inmiş gibi ayrıcalıklı hale getirilmiş. Hastaneye gitsem kahraman, doğayı ziyaret etsem kahraman, köprüye çıksam kahraman, hayvana baksan kahraman. Oysa bildiğim sonsuz kahraman polis ve asker unutulmuş.

Annem harçlık verirdi o vakitler bakkal amcalar zirvedeydi. Dibi göreceklerini bilmezlerdi. Ellerinde bir de veresiye defteri olurdu. Ben genelde susamlı çubuk kraker alırdım. 1. Sınıfta 1 TL ilkokuldan mezun oldum 1.25 olmuştu. Zevkim güzel, çocukluğum mutluluk ve aile hayatım düzenli olurdu. Gözümü açamıyorum artık. Geçen sene aldığım demir yerinde yok, evi sildiğim deterjan için ölçü kapı alıyorum. Ha, bir de bakkal amca kayıp, yok, kapalı. Marketlere ve bilmediğim yerlere azıcık aşım harcanıyor artık.

Hastaneye giderdim. Sabah 5te hem de! Önümde kuyruk. Hatta kuyruk içinde dalgalanan bir kuyruk daha olurdu. Bir doktor bin kişiye müdahale etmek zorunda kalırdı. İlaçlar bulana dek canımız çıkardı. Bunlar yaklaşık 22 yıl kadar önceydi. Gözümü açamıyorum artık. Kuyruk gitti randevulu sistem geldi. Hani abinin birisi diyor ya “incinmişsin dedi’’ o misal mevzu kibarlaştırıldı kuyruk gitti randevu geldi. Bir ameliyat için 30 gün sonraya randevu verilince, onca üniversite açılıp mezunlar çoğalmışken koskoca ilçelerde doktorların olmaması da çağın nezaketi olacak ki randevu gibi nazikçe verilen cevaplar “hastanede doktorumuz yok ama özel hastaneye gidebilirsiniz.’’ İnsanlar görmek istediğini görüyor lakin çağın yapılması gerekli milli görevler unutulmuş.

Hülasa; gözümü açamıyorum artık. Zaten açmama da gerek yok. Sınırda göz açtırmayan, haksız kazançlara göz açtırmayan, geçmişle kıyas yapılmayacak derecede iyi işler yapıldığını anons geçip tarihe göç açtırmayan, fikir beyanında demokratik hakkını kağıtla dile getirenlere göz açtırmayan, fakire göz açtırmayan…

Gözümü istesem de açamıyorum.

 

 

  • UYARI
  • Sistem 2 Farklı Yöntemle IP Numaranızı Kayıt Altına Almaktadır. Yasal Durumlarda Bu Kayıtlar Yetkili Mercilere Tarafımızdan Verilecektir. Lütfen Yorumlarınızı Buna Dikkat Ederek Yazınız.
  • Yorumla

ANKET

Sitemi nasıl buldunuz?

Üye Girişi
  • Kullanıcı Adınız
  • Şifreniz