Yağmur da sarhoş oluyor. Sonra mevsimini şaşırıyor ve ağustos sırılsıklam kışı yaşıyor. Ormanlar küsüyor, toprak kokmuyor, aylarca ve derken yıllarca hasadın adı kuraklık, ısınma, verimsizlik ya da cenabetlik oluyor. Acaba diyorum çiftçiyi havaya bakan, bakanı da gökyüzüne ağaç eken mi yapsak?

Neler neler geçmedi ki bu hayatta. Aşkla bunalıma giren Leyla, soluğu ayrılıkta alan Mecnun, Milanaya mektup yazacağım diye kaybolan Kafka, acından ölüp dımdıslak giden Orhan. Tabelalarda fosforlu yazılan Cevriye, Işıklardan çirkin görülen Yılmaz, sonra da sıralarda yıkılan yaşlı amca Türker… Acaba diyorum okumuşu ve güzel Türkçe kullananı kara tahtaya bakan, bakanı da kaldırımlarda ayar yapan mı yapsak?

Son mektubu yazarken 50 bar harcayan var bu hayatta. 29 Ekim’i unutup 23 Nisan diye ekranlara yansıtan da cabası. Kanı bozuğun sözlerini fizana duyuran, idam ipini yakıp çöpe atan, hudutlarda martı olup boş boş dolanan, yolların ucunu yanlış hesap edip taşı tezekle karıştıran ve bir de cebi üç kuruş görünce dününü unutan solmuş tırşikler var. Acaba diyorum seni beni bilip doğruyu söyleyeni teraziye bakan, bakanı da gülüşü güzellere sarı saçlı afet mi yapsak?
Aynaların korkuları yansıttığı bilimsel bir gerçektir. Son sözü ayrılık herkes önce gerçeklerle yüzleşir. Tarihinde delikanlılık olan her devlet suçludur. Baharın tuzu varsa kışın da biberi vardır. Ailenin reisi baş imama göre erkektir. Hatta saçı açık olan herkes gavur fırınında yanacaktır. Bilimsel gerçek mi bunlar bilmem ama ilimsel fetva oldukları kesin. Ey! İnananlar, sormaya cüretiniz varsa Ramazan hocaya soru sorunuz. Bu da benim fetvan olsun. Acaba diyorum kin kargın olanı imana bakan, bakanı da diskoya vale mi yapsak?

Nedensiz yere kanser oluyor köpek. Uzak düşüyor kedi ciğere. Çaresiz sürükleniyor timsah yerlerde. Gözleri bozuk davulcunun. Duymuyor çoban. Bilmiyor profesör. Düşünemiyor insan evladının dördüncü göbek torunu. Çözümü bulamıyor dahi çocuk cabbar. Sanırım yalan söylüyor rakamlar. Ya da baştan yanlış formüller. Acaba diyorum cenazesi defnedilirken uzaktan ağlayanı musalla taşına bakan, bakanı da dertlerin başına tüccar mı yapsak?
Neyi ne yapacağınıza karar verin. Ben sizi bilmem ama ben karar vereli ezel sonuç alalı ebed oldu bile.
Acaba diyorum, beni bakan, bana bakanı da ben mi yapsak? – MUSTAFA KEMAL EVREN ÇİĞİL-EĞİTİMCİ-YAZAR